Maandag mag/moet ik na bijna 3 weken verlof opnieuw gaan werken. Het werk op zich kijk ik niet tegen op, maar het opnieuw gewoon worden om Lou & manlief niet gans de dag te zien wel... Maar, desondanks het herfstweer, hebben we toch kunnen genieten van ons verlof en zal ik vaak kunnen wegdromen naar enkele leuke herinneringen. Vakantie is uitrusten en daar hoort een boek bij. Ik koos voor De gele ogen van de krokodillen van Katherine Pancol. Mijn (franstalige) mama las de originele versie al, en lui als ik ben, koos ik voor de vertaling. Een zalig boek dat de rode draad werd tijdens mijn verlof. Bij elke gelegenheid (dutje Lou, strand, wachtkamer, 's avonds voor het slapengaan) las ik verder en werd ik meegesleurd in het verhaal dat zich in afspeelt Parijs. Het doet altijd een beetje pijn als een goed boek uit is. Maar gelukkig schreef Pancol nog 2 boeken als vervolg. Helaas zijn die (nog) niet vertaald, dus zal ik toch eens in mijn mama haar boekenkast moeten gaan zoeken.
Uitgeverij: Manteau
Rug:
Deze roman speelt zich af in Parijs. Maar toch kom je er krokodillen tegen.
Deze roman praat over mannen.
En over vrouwen.
Over de vrouwen die we zijn.
Vrouwen die we zouden willen zijn.
Vrouwen die we nooit zullen zijn.
Vrouwen die we misschien worden.
Deze roman is de geschiedenis van een leugen.
Maar ook een liefdesverhaal.
Een verhaal over vriendschap en bedrog.
Een verhaal over geld en dromen.
Deze roman laat je lachen en huilen.
Deze roman is het leven.
Nog enkele vakantiekiekjes: Gentse feesten met de vriendinnen * Plopsa-land * de Zoo * naar het zwembad * op het strand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten